Bilsen her gün kaç şerh ekledim suskunluğuma.Kelimeler seğirtip geçiyor,
Geçiyor zaman bileklerime.
Kahrediyor sözlerim, metalurji ne çok gelişti,
Artık hiç eskimiyor prangalar.
Gözlerindeki beni görmeyeli kaç ders zili çaldı?
Kaç çocuk sardı benim dokunmadığım kollarını?
Kaç yüze güldü bana ancak fotoğraftan gülen dudakların?
ve adını anınca neden yağmur yağıyor?
No comments:
Post a Comment