1 Şubat 2020 Cumartesi

Ve fakat ne çok sustuk?

Sözler şiirler imgeler ve sair zerzevat...
Neler neler geçti aklımdan ve hâlâ geçiyor
Senden iz kalıyor, dokunduğunu sen yapıyorsun neden?
Bilmediğim dillerde adını yazıyorum
Sayfalar seninle doluyor, aklım gibi, kalbim gibi...
Afişlerde sen oluyorsun
Sustukça çoğalıyorsun neden?

Ne çok  kuruyorum ben?
hep gözyaşıyla yoğuruluyor senli hayallerim
Yolda sen oluyorsun yan koltukta
Köprüden geçerken seslendiğim sen.
Cennetten geçiyorum, doluyor yine gözlerim.

Oysa trenler alıyor seni, Japon arabalar
Sana ulaşan yolları ezberliyorum.
Ben peşinde, seyrediyorum, ancak
Umutsuz olmaz,
yakışmaz değil mi sevgilim?

Kuşlar baharda yine gelir
Atlar acıkınca
Dökünce aldığın mamayı, bak kedi hemen köşede,
Çiçekler sadece bir cemre bekliyor
Kışın çekilen su, hep yürüdü baharla dallara

Bil ki sevgilim
Tüketmedim,
yitirmedim sevmeleri...
Ve fakat
Ne çok sustuk?

Şimdi boş ver hepsini sevgilim
Kucağını aç
Kabul et başımı dizinde
Ellerin saçlarımda olsun
Kokun ciğerlerimde
Dudaklarınla boğ beni

İçim rahat, haddimi aşmadan
huzurla ölebilirim.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Gök yağmur oldu ben ağladım

  Eski dünyalı Yeni zamanlı biriyim ben kurtarılacak bir şeydi benliğim Buyurgan bir öğretmendi, yazıyordu kitaplar Sahillere kaçmak ve hayı...